Het zit er weer op, Duchenne Heroes 2017 is een feit. Dit jaar stonden we als team met 11 bikers aan de start tussen de andere 330 deelnemers. Ondanks dat we met een aanzienlijk kleiner team aan de start stonden was onze opbrengst dit jaar bijna 40.000 euro! In totaal is er dit jaar weer ruim een miljoen euro opgehaald.
Groepsfoto dag 1
Vrijdag 15 september werd er door een deel van het team al afgereisd naar Saarburg in Duitsland. Dit maal gingen Masja en de kinderen ook mee om het team uit te zwaaien. Heel bijzonder voor de kinderen om het hele gebeuren mee te mogen maken. Voor Noëlle speciaal omdat zij volgend jaar als deelnemer aan de start zal staan en Stan is natuurlijk min of meer hoofdpersoon van dit event. Zaterdag was er genoeg tijd om oude bekenden de hand te schudden, het laatste materiaal te controleren en in orde te maken en in alle rust toe te leven naar de kick-off. De kick-off werd ‘s avonds verzorgd in de centrale tent t.o.v. een honderden bikers, begeleiders en vrijwilligers. Duchenne Heroes 2017 kon eindelijk beginnen.
25% klim!
Zondag 17 september, alle bikers staan aan de start. Rik en Rogier staan te popelen om van start te gaan, het is voor hun de eerste keer dus extra spannend. Elk team wordt gepresenteerd en na 30 minuten mogen wij van start…. eindelijk! Snel nog even een teamfoto samen met Stan en we gaan. De eerste dag is altijd een dag om geleidelijk in te komen 100km 2200hm dat ging redelijk eenvoudig. Het zijn lange niet al te technische beklimmingen door een mooi landschap van rivieren en wijngaarden. Het venijn zit hem nog in de start aangezien de camping op een pittige bult staat. Nog even kuitenbijten en we rijden door de finishboog. Klaar de kop is er af!
Dag 2, Naar aanleiding van dag 1 zijn er groepjes gemaakt van snelle klimmers en snelle dalers. Dit is om te voorkomen dat we te veel tijd verliezen door op elkaar te moeten wachten en te laat bij de checkpoints komen. Een goed begin vandaag voor de start heeft Mechteld al een lekke band. De langzame klimploeg gaat alvast van start. Het wordt vandaag een tikje zwaarder dan gisteren, elke bult, berg of heuvel die te vinden is is opgenomen in de route. Klimmen klimmen klimmen van glooiend tot verzurend stijl van 25%. Maar na 70km komt de beloning: het Mullerthal! Dit is een oud oerdal in Luxemburg waar je langs afgronden, wortelklimmen en rivieren mag crossen. Prachtig, elke vermoeidheid is verdwenen. We worden op de camping weer opgewacht door onze fijne begeleiders die het kamp weer klaar hebben gemaakt. Uitrusten nu want morgen is de koninginnerit!
Prachtige vergezichten
De koninginnerit…altijd spannend want je weet dat deze dag pijn gaat doen. We starten nog even speels met gierende afdalingen door het Mullertahl maar na CP1 begint toch echt het zware werk. Op het checkpoint zie je de klim al liggen een pittige kuitenbijter waar je mensen supertraag tegenop ziet vechten. We gaan er tegenaan. De ene na de andere beproeving volgt van zeer steile rotklimmen tot vreselijk lange eindeloze hellingen. Dit is ook de dag met een heel lang tussenstuk van bijna 50 km tussen CP1 en CP2 dat werkt ook niet goed op het moraal. Eindelijk hebben we het tweede checkpoint bereikt. Lekker bijkomen aan een rivier. We krijgen in het laatste stuk te maken met de enige echte regenbui van de week althans een tropische stortbui kan je het beter noemen. Het wordt glibberen en ploegen. En dan mogen eindelijk over de laatste bergkam en bereiken we de camping, gelukkig!
1 van de vele doorwadingen
Dag 4 weten we van vorige jaar is een hele leuke route. We rijden namelijk de Belgische Ardennen in en dat betekent voor de technischer bikers onder meer fietsplezier. Afdalen over rotsblokken, keihard door rivieren en klimmen over boomwortels, het zit er vandaag allemaal in. Maar ja hoogmoed komt voor de val. Als we mensen over een brug zien wandelen met hun fiets dan wordt het bij Robert rood voor zijn ogen en scheurt hij met een strijdkreet het water in…..oeps….best diep….plons en blub. Kleddernat en onder hoongelach komt hij aan de kant. Later blijkt ook zijn ketting gebroken en derraileur kabel kapot. Gelukkig hebben de Stanmen de luxe van een eigen Mecanicien en Rob Straatman komt met zijn bus ter plekke. 1.5 uur later wordt er verder gefietst. Deze dag wilden we perse uitfietsen want er staat nog zoveel moois te wachten. Hele lange technische afdalingen waar je gierend van de lach van af scheurt met dik 70 km per uur. Lachend komen we tegen 19uur over de finish.
Drielandenpunt Vaals
Dag 5 vandaag gaan we richting Nederland. We beginnen weer met een prachtig natuurgebied met diverse doorwadingen (Robert doet het iets voorzichtiger). En rijden vervolgens naar het dak van België, de Hautes Fagnes. Als het hoogste punt van België bereikt is mogen we 20km lang afdalen, beginnend bij de Hoge Venen en eindigend in een prachtig bos waar het checkpoint zich bevindt. Ronald heeft kuren met zijn derraileur en moet de laatste tien km op een heel klein verzetje rijden. Na het checkpoint gaan we richting cp2 dat zich in Vaals op het 3 landenpunt bevindt. De vermoeidheid begint parten te spelen. Ruben rijdt lek en het kost hem 3 binnenbanden voordat hij weer verder kan rijden. Vaals! Altijd leuk om Nederland weer in te rijden. Beetje minder dat de routebouwer elk jaar besluit dat je er eerst drie keer tegen op moet rijden voordat je echt op het CP bent maar ach een kniesoor die daar over klaagt. Vanaf hier is het een relatief recht lijn naar de camping in Gulpen. Vanavond sluiten de weekendheroes Ilja en Barend zich bij ons aan. We gaan met het hele team en de vrouwen van Karel en Arne uit eten.
Dag 6 een lastige dag. De route is niet meer zo uitdagend en de vermoeidheid zit er flink in. Het is ook nog eens de langste dag met 120km. Het is een dag van sleuren en doorzetten. Gelukkig worden we ‘s avonds beloond met de feestavond. Tradioneel zijn de Stanmen aanwezig met een volkomen belachelijk tenue en heel veel plezier! We vieren dat een geweldige week er bijna op zit en dat we morgen naar de finish gaan in Eindhoven.
De laatste dag. Dit is een dag met opbouwende zenuwen. Nog 100km rijden tegen de klok voordat we onze familie en vrienden weer zien. Het is flink door rijden omdat we om 15.00 uur op het verzamelpunt moeten zijn. Als je dat niet red word je van de route gehaald en dat is toch zonde na 6 dagen rijden. Uiteindelijk zien we op CP3, het verzamelpunt, iedereen weer en mogen we wachten tot het allerlaatste stukje.
Finish 2017
In colonne naar de finish, bijzonder indrukwekkend om mee te maken. We rijden in een eindeloze sliert onder begeleiding het terrein op, daar staan ze, een paar duizend toeschouwers. Kippenvel. de gang wordt langzamer want bij veel teams sluit een kind zich aan om mee over de finish te rijden. Daar zijn ze Stan en Stan, we rijden onder luid gejuich verder. We gaan het podium op om verder toegejuigd te worden en waar later de cheque wordt onthuld door Elizabeth Vroom: 1.081.906 euro, fantastisch! Iedereen die op wat voor manier dan ook heeft bijgedragen aan dit resultaat: super bedankt!
